به گزارش خلیج فارس؛ مسعود تفرشی ادامه داد: حتی از یکی از مسئولان مربوطه سوال کردم که اعتباراتی که طی سال‌های اخیر به دهیاری و شهرداری‌ها اختصاص داده می‌شده، به چه صورتی هزینه شده است، ایشان گفت خود من هم اطلاعی در این زمینه ندارم.
وی که با ایلنا گفتگو کرده، افزود: قانونگذار گفته ۳۵ درصد از این پول به صندوق ملی محیط زیست برود تا وابستگی آن به دولت کاهش پیدا کند، ما یک سری صنایع داریم که امکانات آنها خوب است و می‌توانند با منابع خودشان سرمایه‌گذاری کنند، چون سود اینها در سال بسیار زیاد است و برای آنها هزینه‌ای نیست که بخشی از آن را برای تصفیه خانه و جلوگیری از آلودگی هوا صرف کنند، اما بخش زیادی از آنها این کار را انجام نمی‌دهند.
تجریشی در ادامه افزود: به طور مثال این موضوع در عسلویه به واضحی آشکار است و مردم آنجا دیگر نمی‌توانند نفس بکشند، باید بخشی از این پول را برای بهبود وضعیت استفاده کنند، اما چون نظارت‌ها بسیار ضعیف است، به صورت دقیق عملی نمی شود.
گفت: بسیاری از صنایع را داریم که نمی‌توان آنها را پایش کرد و بخش اعظم‌شان نیز صنایع آلاینده محسوب می‌شوند.
وی بیان کرد: کل بودجه سازمان محیط زیست سالانه ۷۵۰ میلیارد تومان است که ۷۰۰ میلیارد آن را حقوق می‌دهد و با سازمانی که منبع مالی ندارد، نمی‌توان انتظار داشت که ۱۰ هزار صنعت را پایش کند، بنابراین بسیاری از صنایع را داریم که نمی‌توان آنها را پایش کرد و بخش اعظم آنها نیز صنایع آلاینده محسوب می‌شوند.
تجریشی گفت: ماجرای ارسال عوارض به صندوق محیط زیست این همه تاثیرات مثبت دارد و آن وقت متاسفانه ۱۷۹ نفر از نمایندگان محترم مجلس رای دادند که از آنجایی که شهرداری‌ها نمی‌توانند حقوق بدهند، این پول را باید به شهرداری‌ها بدهیم، آیا واقعا این روش درستی است؟ باید کشور را به این صورت مدیریت کنیم؟
تجریشی بیان کرد: به ما گفتند امسال ۷۱۷ میلیارد به صندوق محیط زیست می‌آید، اما دیگر به شهرداری می‌رود و تا همین الان به اندازه‌ی ۶۵۰ میلیارد تومان به کمک دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی و پارک‌های فناور، ستادهای نانو و شرکت‌های صنعتی پروژه تعریف کردیم تا بتوانیم مشکل صنایع را حل کنیم، بعضی از اینها نه تنها مشکل صنعت را حل می‌کند بلکه ارزش افزوده‌ای هم برای ایجاد اشتغال ایجاد می‌کنند، اما اکنون تمام این فعالیت‌ها صفر می‌شود و دیگر کسی در مراکز دانش بنیان و فناوری روی محیط زیست سرمایه گذاری کند.
