حسين لاري :کمرنگ شدن مرجعیت معلم و مدرسه درتعلیم و تربیت

 

به گزارش جلالات نيوز

 

يادداشت حسين لاري فعال اجتماعي شهرستان عسلويه در روز نامه پيام عسلويه:

 

معلم به عنوان مقبول ترین قشر جامعه و مدرسه نیزبه عنوان اصلی ترین نهاد آموزشی و تربیتی از دیرباز تلاش کرده اند تا رسالت تعلیم وتربیت نسل آینده را به نحو مطلوب به انجام رسانند.

 

پس از تاسیس مدارس به سبک جدید درایران تنها نهاد و مرجع رسمی آموزشی مدرسه بود و معلم خدای دانش والگوی بی بدیل بی رقیب دانش آموز محسوب می شد گردانتدگان مدارس تمام تلاش خویش را معطوف می کردند تا درکنار باسواد کردن دانش آموزان و انجام امور آموزشی نقش سازنده معلم درتربیت فرزندان به ویژه از طریق روش الگویی و همانند سازی و با مرجعیت معلم به نحو شایسته ای به انجام رسانند و دراین راه توفیقات خوبی داشتند و محصول آموزش و تربیت مدارس جذب دانشگاهها و مراکز علمی کم شمار آن دوران می شدند و چرخ علمی کشور به همت آنان به گردش درآمد.

 

پس از پیروزی انقلاب اسلامی قافله پیشرفت و توسعه کشور از ابعاد مختلف شتاب گرفت و ساخت وساز و تاسیس مدارس جدید سرعت گرفت و در دور افتاده ترین روستاها نیز مدرسه راه اندازی شد و درمقاطع مختلف تحصیلی پذیرای خیل عظیم دانش آموزان شد.

 

با شتاب گرفتن توسعه مدارس و دانشگاه ها معلمین هم دانش خویش را توسعه دادند و درجهت به روز رسانی معلومات خویش وارتقاء مدارک ومدارج تحصیلی کوشیدند اما سرعت رشد علم و فناوری های نوین از سرعت پیشرفت علمی معلمان بیشتر شد واین اختلاف سطح باعث شد مرجعیت معلمین کاهش پیدا کند و شرکای آموزشی و پرورشی جدید بخشی از فرصت های آموزشی را دراختیاربگیرند امروزه رسانه های صوتی و تصویری ، اینترنت ،و فضای مجازی و گروههای اجتماعی جایگزین معلم و مدرسه شدند و تربیت های اجتماعی جایگزین تربیت های خانوادگی و مدرسه ای گردید ونقش رسانه ها و گروهای همسال برجسته تر شد.

 

اگر چه فراگیران درتعامل و تبادل با این الگوهای آموزشی و تربیتی نوین فرصت آموزشی سریع را تجربه می کنند اما به موازات آن از دست برخی آفات وآسیب های آن هم در امان نیستند و چه بسا آسیب های اجتماعی خشونت و مشکلات فرهنگی و تربیتی دامن دانش آموزان را گرفت که به موارات این رویدادها همه نگاهها خواسته وناخواسته به سمت آموزش و پرورش می رود درصورتی که تنها 8 درصد از عمر یکساله دانش آموزان دراختیار مدرسه است شاید از خود بپرسیم معلم کوتاهی می کند یا آموزش و پرورش مقصر است وقتی درست به عمق موضوع نگاه می کنیم به این نتیجه می رسیم تعامل همدلی و همکاری معلم مدرسه وخانواده لازمه تحقق اهداف تعلیم تربیت دانش آموزان را فراهم می کند.

 

به جاست نهاد خانواده و مدرسه و دستگاه تعلیم و تربیت کشور درجهت آسیب شناسی این وضعیت اقدام نموده هم شان و منزلت معلم را ارتقاء دهند تا مرجعیت گذشته را باز یابد وهم خطرات منفی بهره گیری از شرکای آموزشی را به دانش آموزان گوشزد نمایند تا بدینوسیله درراه تربیت نسل آینده ساز کشور موثر باشند وآنان را ازگرداب کژی ها وناراستی های تربیتی اخللاقی، فرهنگی و اجتماعی نجات دهند.